Nationalitijd

Er is in de Tweede Kamer een hoop tijd opgegaan aan de kwestie omtrent de dubbele nationaliteit. Wat is dat eigenlijk nationaliteit? Wat het in ieder geval niet is, is de natie waarvan je een paspoort bezit. Een paspoort is namelijk in essentie een bewijs op het recht (de toegangspoort tot het land) te passeren. Geen paspoort, geen toegang tot het land, alleen is het in de praktijk niet zo geregeld.

Nationaliteit is de hoedanigheid tot een bepaalde natie te behoren (Van Dale). En ik vind het logisch dat je tot slechts één natie behoort. Procedureel lijkt me dat handig, want dan weet je welke natie voor jou verantwoordelijk is en aan de rechten en plichten die die natie stelt zou je je dan moeten onderwerpen. Omdat die rechten en plichten in verschillende naties niet altijd in overeenstemming zijn is het niet praktisch meerdere nationaliteiten te bezitten. Ook vanuit geografisch perspectief ben je maar op één plaats tegelijk. Voor de hand liggend is dat je de nationaliteit hebt waar je geografisch gesitueerd bent (op de lange termijn) dus waar je woonachtig bent en waar je bv. je belasting afdraagt of uitkering ontvangt.

Dat het sommige mensen goed uitkomt is naar mijn mening geen rechtvaardiging om hierop op grote schaal uitzonderingen te maken. Aangezien het Nederlands paspoort klaarblijkelijk ook een bewijs van Nederlandse nationaliteit impliceert dient dit alleen verstrekt te worden wanneer een eventuele andere nationaliteit is opgegeven. Nu sneed Geert Wilders dit thema aan door het op de persoon te spelen. Twee (kandidaat) kamerleden hebben een dubbele nationaliteit. Om een onderwerp aan te kaarten over het hoofd van deze persoon lijkt me niet ongebruikelijk. Er wordt ook wel eens iets aangekaart naar aanleiding van een specifiek geval uit een documentaire op tv. Veel partijen vonden echter dat Wilders hierin te ver ging, ook omdat hij de loyaliteit van deze personen, zonder aanleiding daartoe, ter discussie stelde. Nu ben ik het er wel mee eens dat Geert Wilders dit te ongenuanceerd bracht, maar dat is geen reden om hem massaal af te vallen alsof het om een zwart-witsituatie gaat. In plaats van de essentie te onderschrijven en de boodschap te nuanceren per partij werd Geert Wilders slechts aangevallen. Dat lijkt me niet alleen anti-productief, maar het versterkt het wij-zij denken en volgens mij ook de potentiële achterban van de Partij voor de Vrijheid (welke vrijheid?).